ಬಾಲ್ಯ ಅದೆಷ್ಟು ಸುಂದರ ಅಲ್ವಾ..................?

ಚಿತ್ರ ಕೃಪೆ ದಿಗ್ವಾಸ್ ಹೆಗ್ಡೆ 

ಬಾಲ್ಯ ಅದೆಷ್ಟು ಸುಂದರ ಅಲ್ವಾ.....? ಮೇಲಿನ ಫೊಟೋ ನೋಡ್ತಾ ಇದ್ದಂತೆ ನನ್ನ ಮನಸ್ಸು ಬಾಲ್ಯದ ಬಾಲ ವನದಲ್ಲಿ ಒಂದು ಸುತ್ತು ವಿಹಾರಕ್ಕೆ  ಹೋಯ್ತು.ಇಷ್ಟೊತ್ತಿಗೆ ನಿಮ್ಮ ಮನಸ್ಸೂ ಬಾಲವನದಲ್ಲಿ ಪ್ರವೇಶ ಮಾಡಿ ಆಗಿರುತ್ತದೆ.ಬಾಲ್ಯದ  ನೆನಪುಗಳ ಪಳೆ ಉಳಿಕೆಗಳೇ ಹಾಗೆ. ಅದನ್ನ ಮನಸ್ಸಿನ ಮ್ಯೂಸಿಯಂನಲ್ಲಿ ಭದ್ರವಾಗಿರಿಸಿ ಅಪರೂಪಕ್ಕೂಮ್ಮೆ ಅಲ್ಲಿ ಒಂದು ಸುತ್ತು ಹೋಗಿ ಬರಬೇಕು ಅದರ ಮಜವೇ ಬೇರೆ....!

ಕೆಲವು ಬಾಲ್ಯದ ನೆನಪುಗಳು ಇಂದಿಗೂ ನವ ನವೀನ .ಅದು ಬಿಟ್ಟೆನೆಂದರೂ ಬಿಡದೆ ಜೊತೆಯಲ್ಲಿರುವ ನಮ್ಮ  ನೆರಳಿನಂತೆ.ಬಾಲವನದಲ್ಲಿ ನಮಗೆ ಆಡಲು ಪ್ರಕೃತಿಯಲ್ಲಿ ಎಂತೆಂತಹಾ ಸಾಧನಗಳಿದ್ದವು ನೆನಪಿದೆಯಾ? ಅದನ್ನು ಈಗಿನ ಕಾಲದಂತೆ ದುಡ್ಡುಕೊಟ್ಟು ತರಬೇಕಾಗಿರಲಿಲ್ಲ.ನಾವು ಸಣ್ಣವರಿರುವಾಗ ಪೀಪಿ (ಸೀಟಿ)ಅಂತ ಮಾಡ್ತಿದ್ದೆವು. ಅದು ಶಹನಾಯಿ ಇದೆಯಲ್ಲ  ಅದರಂತೆ ಊದಲು ಮಸ್ತ್ ಇರುತ್ತಿತ್ತು. ಪೀಪಿ ಮಾಡುವದು ಸಿಂಪಲ್ ಆಗಿತ್ತು. ಅರೆ ಬೆಳೆದ ಕುಂಟುನೇರಳೆ ಎಲೆಯನ್ನ ಸುತ್ತಿ ಅದರ ಒಂದು ತುದಿಯನ್ನ ಸ್ವಲ್ಪ ಒತ್ತಿ ಚಿಕ್ಕದು ಮಾಡಿದರೆ ಪೀಪಿ ರೆಡಿ. ಊದದ್ದೇ ಊದದ್ದು ನಮ್ಮದೇ ಸ್ವಂತ ಸ್ವರ. ಈಗಲೂ ನಾನು ಊರಿಗೆ ಹೋದಾಗ ಕುಂಟು ನೇರಳೆ ಎಲೆಯನ್ನ ಕಂಡರೆ ಕುಯ್ದು ಮೊದಲಿನ ತರಹ ಊದುತ್ತೇನೆ. ಆದರೆ ಮೊದಲಿನ  ತನ್ಮಯತೆ ಬರುವದಿಲ್ಲ. ಯಾರದರು ನೋಡಿಯಾರು ಅನ್ನುವ ಭಯ ಬೇರೆ.ಇನ್ನು ಹೊಳೆಯ ಅಂಚಿನಲ್ಲಿ ಬೆಳೆದುನಿಂತ ಹೊಳೆ ಬಿದುರನ್ನ ಕತ್ತರಿಸಿ ಮಧ್ಯದಲ್ಲಿ ತೂತುಮಾಡಿ ಕೊಳಲಿನಂತೆಯೆ ಊದುತ್ತಿದ್ದೆವು.ಸ್ವರಯಾವುದೋ ಲಯ ಯಾವುದೋ ಅದರೂ ಹೊಮ್ಮುತ್ತಿತ್ತು ನಾದ .....! 

ಮತ್ತೆ ಬೇಲಿಯ ಬದಿಯಲ್ಲಿ ಅಂಟುವಾಳ ಅನ್ನೋ ಬೇಸಿಗೆಯಲ್ಲಿ ನೀರಿಲ್ಲದೆ ಬದುಕಬಲ್ಲ ಗಿಡವೊಂದು ಇರುತ್ತಿತ್ತು. ಅದರ ಎಲೆಯ ಬುಡದಲ್ಲಿ ಉದ್ದುದ್ದ ದಂಟು.ಆ ದಂಟನ್ನು ಮುರಿದಾಗ ಮದ್ಯದಲ್ಲಿ ಮೇಣ ಸುರಿಯುತ್ತದೆ. ಸುರಿಯುವ ಮೇಣವನ್ನ ಬಾಯಿಂದ ಊದಿದಾಗ ಗುಳ್ಳೆಗಳ ಸಾಲು ಸಾಲೇ ಹೊರಹಮ್ಮುತ್ತಿತ್ತು. (bubble blower ತರಹ) ಗುಳ್ಳೆ ನಭೋಮಂಡಲದಲ್ಲಿ ವ್ಯಾಪಿಸಿದಕೂಡಲೆ ಅದೆಂತಹದೊ ಕುಶಿ. ಸಾಗವಾನಿ ಗಿಡದ ಎಳೆಯ  ಚಿಗುರನ್ನ ಅಂಗೈಲಿಟ್ಟು ತಿಕ್ಕಿ ಸ್ವಲ್ಪ ನೀರನ್ನ ಹಾಕಿದರೆ ಅಲ್ಲಿಗೆ ರಕ್ತದಂತಹ ಬಣ್ಣ ರೆಡಿ.ಅದನ್ನ ಕೈಗೆ ಮೈಗೆ ಹಚ್ಚಿಕೋಂಡು ರಕ್ತ ಸೋರುತ್ತಿದೆ ಅಂತ ಬೇರೆಯವರನ್ನ ನಂಬಿಸುತ್ತಿದ್ದೆವು. ಇನ್ನು ಕುಂಟುನೇರಳೆ ಮತ್ತು ದೊಡ್ಡ ನೇರಳೆ ಹಣ್ಣನ್ನ ಬಾಯಲ್ಲಿ ಹಾಕಿದ ಕೂಡಲೆ ನೀಲಿಯ ಬಣ್ಣದ ಮುಖ ನಮ್ಮದಾಗುತ್ತಿತ್ತು.

ಬಾಲ್ಯದ ನೆನಪುಗಳೇ ಹಾಗೆ. ಅದು ಕೆದಕಿತೆಂದರೆ ನಮ್ಮನ್ನ ಯಾವುದೋ ಲೋಕಕ್ಕೆ ಕರೆದು ಕೊಂಡು ಹೋಗುತ್ತದೆ.ಸುಡ್ಗಾಡ್ ಈ ಯವ್ವನ ಯಾಕಾದ್ರು ಬಂತೊ......? ಕಮೀಟ್ ಮೆಂಟ್ ಗಳು ಜಾಸ್ತಿ ಅಯ್ತು ಅನ್ಸೊಲ್ವಾ ....? ಬಾಲಕರಾದಾಗ ಏನಾದ್ರು ಕಮೀಟ್ಮೆಂಟ್ ಇತ್ತಾ....? ಇರ್ಲಿಲ್ಲ ಅಲ್ವಾ? ಇಂದು ಬೆಳ್ಗಾದ್ರೆ ಜವಾಬ್ದಾರಿ. ಅದು ಇದು ಅಂತ ನಮ್ಮನ್ನ ನಾವು ಸುದಾರ್ಸ್ಕೊಳ್ಳೊ ಹೊತ್ತಿಗೆ, ರಾತ್ರಿ ಹನ್ನೆರ್ಡಾಗಿ, ಮತ್ತೆ ಜವಾಬ್ದಾರಿ ನೆನ್ಪಾಗಿ ಬೆಳಿಗ್ಗೆ ಏಳಕ್ಕೆ ತಲೆಬಿಸಿಯಿಂದ ಏಲ್ಲಿಗೋ ಓಡ್ತಾ ಇರ್ತ್ತೀವಿ.

ಬಾಲ್ಯ ಅಂದರೆ  ಇನ್ನೂ ಬಿಚ್ಚಿಕೊಳ್ಳದ ಮೊಗ್ಗಿದ್ದಂತೆ . ಒಂದಿನ ನಮ್ಮಪ್ಪ ಹೇಳ್ತಿದ್ರು. ಇನ್ನೂ ನೆನಪಿದೆ. "ಮಗಾ ಈಗಿನ ಕಾಲದಂತೆ  ನಮಗೆ ಮಳೆಗಾಲದಲ್ಲಿ ಸೂಡಿಕೊಳ್ಳಲು ಛತ್ರಿ ಇರಲಿಲ್ಲಪ್ಪ. ಆಗ ನಾವು ಶಾಲೆಗೆ ಹೋಗುವಾಗ ತಾಳೆ ಎಲೆಯ ಕೊಪ್ಪೆ ಅಥವಾ ಕಂಬಳಿ ಸೂಡಿಕೊಂಡು  ಹೋಗಬೇಕಿತ್ತು ಗೊತ್ತಾ..? ಈಗ ನೋಡು ಛತ್ರಿ ಅಂತ ಬಂದಿದೆ" ಅಂತ. ನಮಗೆಲ್ಲ ಶಾಲೆಗೆ ಸೂಡಿಕೊಂಡು ಹೋಗಲು  ಉದ್ದ ಕಾವಿನ ಕೊಡೆಯನ್ನ ತಂದುಕೊಡುತ್ತಿದ್ದರು.ಆಗಿನ್ನೂ ಬಟನ್ ಛತ್ರಿಗಳ ಹಾವಳಿ ಇರಲಿಲ್ಲ. ಉದ್ದುದ್ದ ಕಾವಿನ ಕಪ್ಪು ಛತ್ರಿಯನ್ನ ಹಿಡಿದುಕೊಂಡು ಹೋಗುವದು ಮಜಾ ಇರ್ತಿತ್ತು.ಉದ್ದ ಕಾವಿನ ಛತ್ರಿಯ ಉಪಯೋಗ ಬಹಳ. ದಾರಿ ಮಧ್ಯದಲ್ಲಿ ಮುಳ್ಳುಹಣ್ಣು ಕುಯ್ಯಲು,ಗೇರುಹಣ್ಣು ಉದುರಿಸಲು, ಬಹುಮುಖ ಅನುಕೂಲವಿತ್ತು.ಶಾಲಾ ದಿನಗಳಲ್ಲಿ ಉದ್ದಕಾವಿನ ಛತ್ರಿಯು ಹೊಡೆದಾಟದ ಸಾಧನವಾಗಿಯೂ ಬಳಕೆಯಾಗುತ್ತಿತ್ತು.

ಛೆ....!. ಯಾಕಾದ್ರೂ ನಾವು ದೊಡ್ಡವರಾದ್ವಿ ಅನ್ಸುತ್ತೆ ......! ಕಾಲಿಹೊಡೆವ ಬ್ಯಾಂಕ್ ಅಕೊಂಟ್, ರಿಸರ್ವಿಗೆ ಬಂದ ಬೈಕ್ , ಕಟ್ಟಬೇಕಾದ EMI ,ಮುಗಿಸಲೇ ಬೆಕಾದ ಒಪ್ಪಿಕೋಂಡ ಕೆಲಸ, ಅರ್ಧ ನಿಂತ ಮನೆಯ ಪೇಂಟಿಂಗ್ ಕೆಲಸ,ರೀಚಾರ್ಜ್ ಬೇಡುತ್ತಿರುವ ಮೊಬೈಲ್ ,ಧರಿದ್ರ ಟಿ.ವಿ ತೋರಿಸುವ ಮೈನೆಸ್ ಬ್ಯಾಲೆನ್ಸ್. ತಿಂಗಳ ಕೊನೆಗೆ ಎಲ್ಲಿಂದಲೋ ಅಚ್ಚಾಗಿ ಬರುವ ಕರೆಂಟ್ ಬಿಲ್, ವಾಟರ್ ಬಿಲ್.ಅಡಿಗೆ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಖಾಲಿ ಹೊಡೆಯುವ  ಸಾಮಾನು ಡಬ್ಬ,ಇಂದೋ ನಾಳೆಗೋ ಮುಗಿದುಹೋಗುವ ಗ್ಯಾಸ್ ಡ್ರಮ್,ತೊಳೆಯದೇ ನೇತುಹಾಕಿರುವ ಬಟ್ಟೆಗಳ ರಾಶಿ,ನಿನ್ನೆ ಬೇಯಿಸಿ ಹೆಚ್ಚಾದ ಅನ್ನದ ಮುಗ್ಗಿದ ವಾಸನೆ.ಟೂತ್ ಪೇಸ್ಟ್ ಕಾಲಿಯಾದಮೇಲೂ ಉಧರ ಸೀಳಿದರೆ ಒಂಚೂರು ಫೇಸ್ಟ್ ಇರಬಹುದೆಂಬ ನಂಬಿಕೆ. ನಾಳೆ ಆಫೀಸಿಗೆ ಹೋಗಬೇಕೆಂದರೆ ಇವತ್ತೇ ಸಿದ್ದಮಾಡಿಟ್ಟೂಕೊಳ್ಳಬೇಕಾದ ಪ್ರೆಸೆಂಟೇಶನ್. ಇವೆಲ್ಲವನ್ನ ನಿರ್ವಹಿಸುವ ಒಂಚೂರು ಜರೂರತತ್ತಾದರೂ ಬಾಲ್ಯಕ್ಕಿತ್ತಾ ......? ಇಲ್ಲ ಅಲ್ವಾ....? ಅದ್ಕೆ ಬಾಲ್ಯ ಅಂದ್ರೆ ಗ್ರೇಟ್ ಅನಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತೆ.

ಆಗ ನಾವು ಶಾಲೆಗೆ ಹೋಗುವಾಗ  ಈಗಿನ ತರಹ ಬಿಸಿ ಊಟದ ವ್ಯವಸ್ಥೆ ಇರಲಿಲ್ಲ.ನಮಗೆ ಆಗ ಉಪ್ಪಿಟ್ಟು ಅಂತ ಕೊಡ್ತಿದ್ರು(ಅನೇಕ ಪೌಷ್ಠಿಕ ಧಾನ್ಯಗಳ ಮಿಶ್ರಣ) ಅದನ್ನ ದಿನಾ ಸಾಯಂಕಾಲ ಶಾಲೆ ಬಿಡುವ ವೇಳೆಯಲ್ಲಿ ಒಂದೋಂದು ಹುಟ್ಟು ಕೊಡ್ತಿದ್ರು .ಕೆಲವು ಹುಡುಗ್ರು ಅದನ್ನ ಮನೆಗೆ ತೆಗೆದುಕೊಂಡು ಹೋಗಿ ರೊಟ್ಟಿಮಾಡಿ ತಿಂತಿದ್ರು.ಮತ್ತೆ ನನ್ನಂತ ಆಟಾವಳಿ ಹುಡ್ಗ್ರು  ಅದನ್ನ ಬಾಯಲ್ಲಿ ಹಾಕಿಕೋಂಡು ಉಸ್ಸಂತ ಊದಿ  ಗಾಳಿಯಲ್ಲಿ  ತೇಲಿ ಬಿಡುತ್ತಿದ್ದೆವು.  ಎಲ್ಲಾ ಕಡೆ ಧೂಮದಂತೆ  ಹಾರಾಡಿದಾಗ ಅದರಲ್ಲೇ ನಾವು ಖುಶಿ ಪಡ್ತಿದ್ದೆವು. ಶಾಲೆಯಿಂದ ಬರುವಾಗ ನೆಟ್ಟಗೆ ಮನೆಗೆ ಬರುವ ಚಾಳಿ ನಾವ್ಯಾವತ್ತೂ ಇಟ್ಟು ಕೊಂಡಿರಲಿಲ್ಲ.

ಇನ್ನು ಬೇಸಿಗೆಯ ರಜೆಯಲ್ಲಿ ಅಜ್ಜನ ಮನೆಗೆ ಹೋಗುವದು ಅನ್ನುವದು ಸಣ್ಣವರಿರುವಾಗ ಅದೊಂದು ಅಲಿಖಿತ ನಿಯಮವೇ ಆಗಿತ್ತು.ನನಗಂತೂ  ಹೊನ್ನಾವರದಿಂದ ಸಿರ್ಸಿ ತನಕ ಬಸ್ಸು ಪ್ರಯಾಣ ಮಾಡುವದೆಂದರೆ  ಅಂದಿನ ದಿನಗಳಲ್ಲಿ ಅದ್ಭುತವಾದ ಒಂದು ಉತ್ಸವವನ್ನ ನೆರವೇರಿಸಿದ ಸಂತೋಷವಾಗಿತ್ತು.ನಾವು  ದೊಡ್ಡವರಾದಮೇಲೆ ಅಜ್ಜನ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಸಾಲು ಸಾಲು ಅತ್ತೆಯರು ಬಂದರು.  ಈಗ ಅಜ್ಜ ಮತ್ತೆ ಅಜ್ಜಿ ಇಲ್ಲದ ಅಜ್ಜನಮನೆ ಉತ್ಸಾಹವನ್ನೇ ಕೊಡುವದಿಲ್ಲ.ಬೆಳೆದು ಕೆಲಸದಲ್ಲಿರುವ ಮಾವನ ಮಗ ಯಾಕೋ ನಮ್ಮನ್ನ  ದುಡ್ಡು ಮತ್ತು ಅಂತಸ್ಸಿಗನುಗುಣವಾಗಿ ಆಧರ ತೋರಿಸ್ತಾನೇನೋ ಅನ್ನುವ ಅಳುಕು ಮನಸ್ಸಿಗೆ.

ಇನ್ನೂ ನೆನಪಾಗುವ ಅನೆಕ ವಿಷಯಗಳುಂಟು,ಮುಂದೊಂದಿನ ಸವಿಸ್ತಾರವಾಗಿ ಮಾತಾಡೋಣ.ಯಾಕೋ ಉದ್ದುದ್ದ ಬರೆಯುತ್ತಿದ್ದರೆ ನಿಮಗೂ ಬೇಸರ  ಆಗಬಹುದು. ಮುಂದೊಂದಿನ ಆ ಬಾಲ್ಯದ  ಆಟದ ಬಗ್ಗೆ, ನಾವು ತೋಟದಲ್ಲಿ ಆಡುತ್ತಿರುವ ಯಕ್ಷಗಾನದ ಬಗ್ಗೆ, ಮತ್ತೆ ಮಳೆಗಾಲದಲ್ಲಿ ನಾವು ಕಟ್ಟುವ ಡ್ಯಾಂಮ್ ಬಗ್ಗೆ, ಹೊಳೆ ಹಳ್ಳ ಭಾವಿಯಲ್ಲಿ ಈಸಾಡಿ ಹೊಡ್ತತಿಂದಿದ್ದನ್ನ.ಬಾಯಿಚಪಲಕ್ಕೆ ಶಾಲೆಗೆ ತೆಗೆದುಕೊಂಡು  ಹೋಗುತ್ತಿದ್ದ ತಿಂಡಿ ಮತ್ತು ಅದರ ರಸವತ್ತಾದ ಕಥೆಯನ್ನ.ಹುಡುಗಾಟದಲ್ಲಿ ಮಾಡಿದ ಕಳುವಿನ ಬಗ್ಗೆ , ಹಾಣೆಗೆಂಡೆ ಮುಂತಾದ  ಆಟಗಳನ್ನಾಡಿ ಹಣೆ ಒಡೆದುಕೊಂಡು ಬ್ಯಾಂಡೇಜ್ ಹಾಕಿಕೊಂಡಿದ್ದರಬಗ್ಗೆ,  ಆಗ ನಾವು ಹಿಡಿದು ಸಾಕುತ್ತಿರುವ ಬಗೆ ಬಗೆಯ ಪಕ್ಷಿಯ ಬಗ್ಗೆ, ಹುಳ ಹಪ್ಪಡೆಯ ಬಗ್ಗೆ,ಪ್ರಾಣಿಗಳ ಬಗ್ಗೆ,ಬ್ಯಾಣ ಬೆಟ್ಟದಲ್ಲಿ ಸುತ್ತಿ ಕುಯ್ದುಕೊಂಡು ಬರುವ ಪರಿಗೆ ಹಣ್ಣು,ಮುಳ್ಳಣ್ಣು ಸಂಪಿಗೆಯ ಹಣ್ಣು,ಮಾಲೆ ಹಣ್ಣು(ದಾಸವಾಳ ಹಣ್ಣು)ಬಿಕ್ಕೆ ಹಣ್ಣು,ರಂಜಲೆ ಹಣ್ಣು,ಪ್ಯಾರಲೆ ಹಣ್ಣು,ಜಂಬೆ ಹಣ್ಣು,ಬಿಳಿ ಮುಳ್ಳುಹಣ್ಣು,ನೇರಳೆ ಹಣ್ಣು, ಕದ್ದು ತಿನ್ನುವ ಏಳೆನೀರು, ಮತ್ತೆ ಹಸಿ ಗೇರು ಬೀಜವನ್ನ ಸುಲಿದು ಸುಟ್ಟುಕೋಳ್ಳುತ್ತಿರುವ ಕೈಗಳ ಬಗ್ಗೆ, ಮಳೆಗಾಲದಲ್ಲಿ  ಬಗೆಬಗೆಯ ಮೀನು,ಏಡಿ,ಆಮೆ, ಹಿಡಿಯುವ ಸಾಹಸದ ಕಥೆ, ಮುಂಗಾರಿನಲ್ಲಿ ಹಾರಾಡುವ ಮಿಂಚುಳ್ಳಿಯನ್ನ ಹಿಡಿದು ಗಾಜಿನ ಡಬ್ಬದಲ್ಲಿ ಹಾಕಿ ರಾತ್ರಿಯಲ್ಲಿ ಲೈಟಿನಂತೆ ತೂಗುಹಾಕುವ ಕ್ರಮ,ಬೇಸಿಗೆಯಲ್ಲಿ  ಮಾವಿನ ಹಣ್ಣಿಗೋಸ್ಕರ ಮಾವಿನ ಮರದ ಕೆಳಗೆ ನಡೆಯುತ್ತಿದ್ದ ಹೊಡೆದಾಟದಬಗ್ಗೆ.ಇನ್ನು ಅಡ್ಡ ಹೆಸರು ಉದ್ದಹೆಸರಿನ ಬಗ್ಗೆ ನಡೆಯುವ ವಾಗ್ವಾದ ಮತ್ತು ಅದಕಾಗಿ ಮಾಸ್ತರರಹತ್ತಿರ ತಿಂದ ಒದೆಗಳ ಬಗ್ಗೆ,ಬಾಡಿಗೆಯ ಸೈಕಲ್ ಬಗ್ಗೆ,ಪಲ್ಟಿಗಾಡಿಯಬಗ್ಗೆ,ಟಾಯರ್ ರೇಸಿನ ಬಗ್ಗೆ,  ಬಾಲ್ಯದ ಬಿಟ್ಟೆನೆಂದರೂ ಬಿಡದೆ ಕಾಡುವ ನೆನಪುಗಾಳನ್ನ ಮುಂದೊಂದು ದಿನ ಬರೆಯುತ್ತೇನೆ. ಇವತ್ತಿಗೆ ಸಾಕು ಬಾಲ್ಯದ ನೆನಪು. ಮುಂದೊಂದಿನ ಮತ್ತೆ ನೆನ್ಪುಮಾಡ್ಕೊಳ್ಳೋಣ. ಸಾರಿ ಮೈಡಿಯರ್ ಬ್ರದರ್ಸ್ ಎಂಡ್  ಸಿಸ್ಟರ್ಸ್ ಕಳೆದುಹೋದ  ಬಾಲ್ಯವನ್ನ ನೆನಪಿಸಿ ನಿಮ್ಮನ್ನ ಮತ್ತೆ ನಾನು ವಾಸ್ತವೀಕತೆಗೆ ಕರೆತರ್ತಾ ಇದ್ದೇನೆ. ಮತ್ತೆ ಸುತ್ತಿಕೊಳ್ಳತೊಡಗುತ್ತದೆ ಕಮೀಟ್ ಮೆಂಟ್ ಗಳು,  ಜವಾಬ್ದಾರಿಗಳು, ನೆನ್ಪು ಮಾಡ್ಕೊಳ್ಳಿ ಒಲೆಯ ಮೇಲೆ ಇಟ್ಟ ಕುಕ್ಕರ್ ಎರಡು ಸೀಟಿ ಹೊಡೆಯಿತೋ ಮೂರೋ ಎಂದು.ಅಣ್ಣಂದಿರಾ ಮತ್ತೆ  ಈಗಲೇ ತೆಗೆದಿಟ್ಕೊಳ್ಳಿ ನಾಳೆ ಕಟ್ಟಬೇಕಾದ ಯುಟಿಲಿಟಿ ಬಿಲ್ಲುಗಳನ್ನ......!